Τη γνώρισα στα σκαλάκια της αγ.νικολάου στην πάτρα,τα οποία φέτος είναι φωτισμένα κατά το διαστημικότερον έβερ. Λίγο το πιώμα από νωρίς ένεκα τσικνοπέμπτης, λίγο το λαμπερό μουτράκι της, λίγο το ότι είχα κάποτε παρόμοια στολή που δεν έλεγα να αποχωριστώ για πολλές συναπτές αποκριές,κόλλησα με την εβελίνα,όπως μούπε ότι τη λένε.
ο power ranger αδερφούλη της παραδίπλα δεν εκτιμούσε πολύ την προτίμηση που της έδειχνα και μπήκε παραπονεμένα στο σκηνικό. δυστυχώς η φωτό που ακολούθησε βγήκε σκοτεινή, αλλά θα την αφήσω έτσι. άλλωστε αυτό που βλέπω ακόμα με πολλή συγκίνηση είναι ο τρόπος που η μικρή τον αγκάλιασε αμέσως και τον καθησύχασε ότι θα τους βγάλω και μία μαζί ούτως ή άλλως.
2 comments:
Καλέ σου μοιάζει κιόλας! και ίδια στολή; how spooky!(μουσική από the zone of twilight....)
thanx luv,αλλά ούτε με σφαίρες:)))
είναι κουκλίτσα πάντως-και άλλο πράγμα να την έχεις live να σου κάνει τσαχπινιές out of the blue
Post a Comment