όταν πηγαίναμε λύκειο ήταν της μόδας τα άρθρα του κλικ για το πού και πώς πρέπει να το κάνεις, πόσο είναι το εργαλείο σου και πώς να το αξιοποιήσεις καλύτερα για όλους, ιδίως για τις πωλήσεις του περιοδικού τότε.
πρόσφατα μπήκαν (και) στην ελληνική αγορά τα πολύτιμα εγχειρίδια που διαφημίζει το σκάι για το πώς να το κάνεις και να το φχαριστιέσαι καλύτερα, γιατί άλλωστε έτη και έτη πείρας καταλήγουν στο ότι αν δεν έχεις το σωστό εγχειρίδιο, στοιχεία όπως ο αυθορμητισμός, ο πειραματισμός και λοιποί άλλοι ανάλογοι -ισμοί δεν κλάνουν μία.
συγνώμη,αλλά έλεος πια. όχι τίποτε άλλο, αλλά όταν τα βλέπουμε στα κοσμοπόλιταν λέμε α,πα,πα. όταν μας τα σερβίρουν στον παπασωτηρίου σε πολυτελή έκδοση είναι βρε παιδί μου αλλιώς...
σήμερα φυσούσε δαιμονισμένα.
η θάλασσα στην ελευσίνα γεμάτη καφέ λασποκύματα.
δεν είχε κέφια.σαν να την ξύπνησαν απότομα με φασαρίες και να έπρεπε αναμαλλιασμένη και κομμένη να βγάλει όλη τη μέρα.και ο ήλιος από πάνω να λάμπει από το πρωί για να τη στραβώσει, μυστήριο παιδί κι αυτός ο ήλιος ώρες-ώρες, πολύ επιθετικός.
άπειρα αμαξάκια στοιβαγμένα περίμεναν να μπουν στην αθήνα.
όταν ερχόταν η σειρά τους να περάσουν δίπλα από τη θάλασσα,έτρωγαν και ένα καλό πιτσίλισμα για να μάθουν.
δεν ξέρω τι, αλλά η θάλασσα επέμενε πολύ σ΄αυτό.
η θάλασσα στην ελευσίνα γεμάτη καφέ λασποκύματα.
δεν είχε κέφια.σαν να την ξύπνησαν απότομα με φασαρίες και να έπρεπε αναμαλλιασμένη και κομμένη να βγάλει όλη τη μέρα.και ο ήλιος από πάνω να λάμπει από το πρωί για να τη στραβώσει, μυστήριο παιδί κι αυτός ο ήλιος ώρες-ώρες, πολύ επιθετικός.
άπειρα αμαξάκια στοιβαγμένα περίμεναν να μπουν στην αθήνα.
όταν ερχόταν η σειρά τους να περάσουν δίπλα από τη θάλασσα,έτρωγαν και ένα καλό πιτσίλισμα για να μάθουν.
δεν ξέρω τι, αλλά η θάλασσα επέμενε πολύ σ΄αυτό.
περί κυριακής φιλολογία...
έχουν φαγωθεί όλοι για το πόσο σιχαίνονται τις κυριακές.
έχουν διάφορα σεβαστά επιχειρήματα, δε λέω...
γιατί όμως να σιχαθώ τις κυριακές?
είναι η πιο βαθιά ελεύθερη μέρα της εβδομάδας.
κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ξάπλα, στην απομόνωση, στο άραγμα.
αν εξαφανιστείς οποιαδήποτε άλλη μέρα από το σύμπαν, θα πρέπει να δικαιολογηθείς.
όχι όμως την κυριακή,το τελευταίο καταφύγιο του σύγχρονου ψυχάκια.
πριν από καμιά δεκαριά χρόνια θυμάμαι ότι οι κυριακές στην ελλάδα ήταν σαφώς πιο της κοινωνικοποίησης. ο κόσμος γυρνοβολούσε περισσότερο και τα μαγαζιά φαγητοποτού έσφιζαν από κίνηση.ήταν λίγο πιο 'κυριακή,γιορτή και σχόλη'...και δε βάζω μέσα εκκλησίες και τέτοιες συναθροίσεις, για παρέες και βολταρίσματα μιλάω.
τότε θυμάμαι είχα πάει σε μια φίλη στην περούτζια και ο ιταλοκοσμάκης τιμούσε την κυριακή του έξω με τα καλά του και πολύ σουλάτσο (και τζελάτο).
α, λέω,να ,όπως ελλάντα. ίσως όπως ελλάντα παλιότερα ακόμα...
γιατί στην αγγλία όπου έμενα εκείνη την περίοδο όλα έκλειναν τις κυριακές,ό λ α όμως.
τότε μου φαινόταν απίστευτο να κλείνει ακόμα και η βιομηχανία του ελεύθερου χρόνου τέτοια μέρα.
δέκα χρόνια μετά, στην αθήνα έχει έρθει η ευρωπαική αντίληψη για την κυριακή.
μια θεία μου που κάποτε έμενε κέντρο αθήνας ήρθε για σ-κ τις προάλλες και της έκανε μεγάλη εντύπωση η διαφορά.
το ότι ανθρωποκίνηση υπάρχει πλέον μόνο στις τουριστικές ζώνες.
το ότι οι οδηγοί της πόλης αναφέρουν πλέον ποια εστιατόρια είναι ανοιχτά αυτή τη μέρα-και δεν είναι και τόσα πολλά τελικά.
άραγε στη θεσσαλονίκη γίνεται ακόμα το μεσημβρινό πανηγύρι στην παραλία?
έχουν πράγματι αλλάξει πολλά πράγματα και στην τσέπη μας και στην όλη αντίληψη του χρόνου-και δη του ελεύθερου.
δεν ξέρω καν αν τα γράφω όλα αυτά με νοσταγία ή με την αδιαφορία του παρατηρητή...
μάλλον έχω και εγώ πια τόση κούραση από όλο το βούισμα της εβδομάδας που την κυριακή μου τη θέλω άδεια, σπιτική και με κλειστά τηλέφωνα.
σε λίγο μεσημεριάζει και ήδη έχω αγχωθεί ότι έχει φύγει η μισή Ελεύθερη Μέρα μου.
πω,πω, πρόβλημα...
έχουν φαγωθεί όλοι για το πόσο σιχαίνονται τις κυριακές.
έχουν διάφορα σεβαστά επιχειρήματα, δε λέω...
γιατί όμως να σιχαθώ τις κυριακές?
είναι η πιο βαθιά ελεύθερη μέρα της εβδομάδας.
κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ξάπλα, στην απομόνωση, στο άραγμα.
αν εξαφανιστείς οποιαδήποτε άλλη μέρα από το σύμπαν, θα πρέπει να δικαιολογηθείς.
όχι όμως την κυριακή,το τελευταίο καταφύγιο του σύγχρονου ψυχάκια.
πριν από καμιά δεκαριά χρόνια θυμάμαι ότι οι κυριακές στην ελλάδα ήταν σαφώς πιο της κοινωνικοποίησης. ο κόσμος γυρνοβολούσε περισσότερο και τα μαγαζιά φαγητοποτού έσφιζαν από κίνηση.ήταν λίγο πιο 'κυριακή,γιορτή και σχόλη'...και δε βάζω μέσα εκκλησίες και τέτοιες συναθροίσεις, για παρέες και βολταρίσματα μιλάω.
τότε θυμάμαι είχα πάει σε μια φίλη στην περούτζια και ο ιταλοκοσμάκης τιμούσε την κυριακή του έξω με τα καλά του και πολύ σουλάτσο (και τζελάτο).
α, λέω,να ,όπως ελλάντα. ίσως όπως ελλάντα παλιότερα ακόμα...
γιατί στην αγγλία όπου έμενα εκείνη την περίοδο όλα έκλειναν τις κυριακές,ό λ α όμως.
τότε μου φαινόταν απίστευτο να κλείνει ακόμα και η βιομηχανία του ελεύθερου χρόνου τέτοια μέρα.
δέκα χρόνια μετά, στην αθήνα έχει έρθει η ευρωπαική αντίληψη για την κυριακή.
μια θεία μου που κάποτε έμενε κέντρο αθήνας ήρθε για σ-κ τις προάλλες και της έκανε μεγάλη εντύπωση η διαφορά.
το ότι ανθρωποκίνηση υπάρχει πλέον μόνο στις τουριστικές ζώνες.
το ότι οι οδηγοί της πόλης αναφέρουν πλέον ποια εστιατόρια είναι ανοιχτά αυτή τη μέρα-και δεν είναι και τόσα πολλά τελικά.
άραγε στη θεσσαλονίκη γίνεται ακόμα το μεσημβρινό πανηγύρι στην παραλία?
έχουν πράγματι αλλάξει πολλά πράγματα και στην τσέπη μας και στην όλη αντίληψη του χρόνου-και δη του ελεύθερου.
δεν ξέρω καν αν τα γράφω όλα αυτά με νοσταγία ή με την αδιαφορία του παρατηρητή...
μάλλον έχω και εγώ πια τόση κούραση από όλο το βούισμα της εβδομάδας που την κυριακή μου τη θέλω άδεια, σπιτική και με κλειστά τηλέφωνα.
σε λίγο μεσημεριάζει και ήδη έχω αγχωθεί ότι έχει φύγει η μισή Ελεύθερη Μέρα μου.
πω,πω, πρόβλημα...
Groundhog Day is an annual holiday celebrated on February 2[1] in the United States and Canada on which folklore tells if a groundhog emerges from its burrow and fails to see its shadow because the weather is cloudy, winter will soon end.
If on the other hand, it is sunny and the groundhog sees its shadow, the groundhog will supposedly retreat into its burrow, and winter will continue for six more weeks.[2]
The holiday, which began as a Pennsylvania German custom in southeastern and central Pennsylvania in the 18th and 19th centuries, has its origins in ancient European weather lore, wherein a badger or sacred bear is the prognosticator as opposed to a groundhog.[1]
The holiday also bears some similarities to the medieval Catholic holiday of Candlemas[3]
It also bears similarities to the Pagan festival of Imbolc, the seasonal turning point of the Celtic year, which is celebrated on February 1 and also involves weather prognostication.
Wikipedia
1. υ π ά ρ χ ε ι μέρα της μαρμότας!
2. υπάρχει κι από παλιά...
3. πόση καταχνιά έχει φάει στη μάπα όποιος ψάχνει σε μαρμοτοχρησμούς
να βρει ελπίδα για άνοιξη?
4. σήμερα πάντως είδα μια ανθισμένη αμυγδαλιά...
If on the other hand, it is sunny and the groundhog sees its shadow, the groundhog will supposedly retreat into its burrow, and winter will continue for six more weeks.[2]
The holiday, which began as a Pennsylvania German custom in southeastern and central Pennsylvania in the 18th and 19th centuries, has its origins in ancient European weather lore, wherein a badger or sacred bear is the prognosticator as opposed to a groundhog.[1]
The holiday also bears some similarities to the medieval Catholic holiday of Candlemas[3]
It also bears similarities to the Pagan festival of Imbolc, the seasonal turning point of the Celtic year, which is celebrated on February 1 and also involves weather prognostication.
Wikipedia
1. υ π ά ρ χ ε ι μέρα της μαρμότας!
2. υπάρχει κι από παλιά...
3. πόση καταχνιά έχει φάει στη μάπα όποιος ψάχνει σε μαρμοτοχρησμούς
να βρει ελπίδα για άνοιξη?
4. σήμερα πάντως είδα μια ανθισμένη αμυγδαλιά...
Subscribe to:
Posts (Atom)
