Μήνας διδύμων
Τον έχω τόσο διαφημίσει που νιώθω άβολα με τη μυστήρια επίγευση
Ο μάιος ήταν πιο ήπιος
Πιο φαντασιακός
Λιγότερο τελεσίδικος
Επινοούμε χρονικούς κύκλους για να χωρέσουμε το άπειρό μας
Και υποφέρουμε μέσα στα πλαισιάκια που μας παραχωρούν
Χρόνος οδοστρωτήρας πάντων
Δεν υπάρχει βαλίτσα που να χωράει όλο το βιος μας
Τι κρατάμε και τι αφήνουμε για το νέο ταξίδι?
Ποιος επιτέλους κλείνει τα εισιτήρια?
Δεν είμαστε μηρυκαστικά
Αλλά αχόρταγα παμφάγα
Ας είναι
Θα παραμυθιαστούμε εντός του νέου κύκλου
Μέχρι να τελειώσει και αυτός όταν αποφασίσει
Μετά πάλι θα επιστρέψουμε με τις αισθήσεις μουδιασμένες
Αλλά θα εστιάσουμε φυσικά σε όσα έρχονται
Πάντα με χαμόγελο και προσμονή
Γιατί είναι πολύ γραφικό να αναστενάζεις για τα παρελθόντα,αγαπητή
Πότε θα μεγαλώσεις?
