"η θάλασσα μου γελάει σαν κορίτσι σε πρώτο ραντεβού. όπου και ν'ακουμπήσω μένει στα χέρια αλμύρα"
"το πρωί χόρευα για ώρα με ανοιχτά παράθυρα.πάω να χαθώ στην κίνηση και στο θόρυβο.ημέρα κρουστών"
"άνοιξε τις λίμνες σου να κολυμπήσουν μέσα τόσα νέα είδωλα"
"μυστικιστικές τελετές πίστης...κόκκινο βουερό ποτάμι"
"γιατί το εφικτό δε μ'αφορά, τ'όνειρο μόνο"
όταν τα λόγια και η μαγεία τους παρασύρουν τα συναισθήματα.όταν η ανάγκη για στοργή γίνεται ουρλιαχτό μεταμφιεσμένο σε ποίηση.όταν η ανασφάλεια πείθει για τη μοναδικότητα της επαφής.όταν οι περιστάσεις ερμηνεύονται ως αλάνθαστα σημάδια της μοίρας.όταν η αλαζονία της τύφλωσης εποφθαλμιά την αθανασία. R.I.P.
No comments:
Post a Comment