απίστευτο.μια καλή λιακάδα και να σου το καλοκαιράκι να χοροπηδάει στο κεφάλι σου.το πρώτο κοκκίνισμα απ΄τον ήλιο.οι μισοκατεβασμένες γρίλιες ντάλα μεσημέρι και ο ήλιος να κουκιδίζει τον απέναντι τοίχο. και το βράδυ ψιλοψύχρα ,ίσα ίσα να κουνιέται λίγο η κουρτίνα από το αεράκι. να μη σου κάνει καρδιά να κοιμηθείς και να αράζεις στο μπαλκόνι παρέα με τους βραδινούς ήχους της γειτονιάς.και με ένα μεγάλο μπωλ παγωτό.
hush little baby, one of these mornings you're gonna rise up singing-
then you'll spread your wings and you'll take to the sky
skip to main |
skip to sidebar
2 comments:
Διάβασα όλα όσα έγραψες, όλα, ένα προς ένα. Γράφεις όπως μιλάς, άνετα και επικοινωνιακά. Και δύο τινά κατάλαβα:
1. Έχεις πλανήτες στους Διδύμους, δε μπορεί, τόση ανησυχία και πνευματική εξωστρέφεια πρέπει να οφείλεται στον Ερμή!
2. Θήτεψες κι εσύ στις μεταμοντέρνες θεωρίες της γόνιμης ετερογένειας και τις χώρεσες σε ένα πολύχρωμο blog.
Αφού μου δίνεις τον χώρο να εκφραστώ καλλιτεχνικά, θα κάνω κι εγώ quotation τα πρώτα λόγια που μου έρχονται στο μυαλό:
1. Να είμαστε ρεαλιστές. Να επιζητούμε το αδύνατο.
2. Να λες ουρανός, κι ας μην είναι.
Αυτά. Τελεία.
τον ερμή τον έχω καβάντζα λόγω ζωδίου-συνήθως δε ανάδρομο :))
κουοτάρω και εγώ μιαν ωδή στον ουρανό του καθενός:
"θε μου,πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε"
Post a Comment